De Maltese bevolking lijkt uniform, maar de nationale identiteit van het land heeft vele facetten die worden beïnvloed door geschiedenis, godsdienst, omringende zeeën, een eigen taal, politiek die verdeelt en verenigt, en vrolijke, optimistische jongeren. Malta en haar inwoners zijn uniek en fascinerend.

Geschiedenis: De gemeenschappelijke identiteit van een volk wordt gevormd door haar geschiedenis en dat geldt ook voor de Maltezen. Je zou kunnen zeggen dat op dit kleine eiland, boordevol kunst, cultuur en herinneringen aan vervlogen tijden, de Maltezen hun geschiedenis in- en uitademen. Ze hebben een sterke band met het verleden en zijn over het algemeen dolenthousiast om wat van die kennis te delen. Vraag een Maltees bijvoorbeeld over de belegering van 1565 en je zult zien hoe zijn ogen oplichten als hij het verhaal vertelt over een groot aantal ridders dat hun thuisland heldhaftig verdedigde. Schoolkinderen die over hun reis naar het Hypogeum vertellen, of ouderen die de ravages van bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt, je zult zien dat de nationale geschiedenis en voorgeschiedenis tastbaar aanwezig zijn in de identiteit van het land.

Godsdienst: Malta is een overwegend rooms-katholiek land en op de jaarkalender prijken vele data van speciale vieringen en festas. Die worden erg serieus genomen en de rivaliteit tussen naburige dorpen bereikt dan ook een koortsig hoogtepunt in de zomer - de top van het festa seizoen. Hoewel het aantal regelmatige kerkgangers afneemt, neemt de meerderheid van de Maltese bevolking haar geloof nog steeds erg serieus. Sacramenten zoals dopen, de eerste heilige communie en het vormsel worden enthousiast gevierd - meestal in de vorm van een feestje dat door ouders van een kind wordt georganiseerd en waarbij een overvloed aan drank en lekkernijen wordt geserveerd.

Taal: De Maltezen zijn terecht trots op hun taal. De Semitische taal wordt als enige erkend als een officiële taal van de Europese Unie. De verschillende machten die het eiland in de loop van haar geschiedenis hebben gekoloniseerd, hebben altijd bijgedragen aan het in standhouden van de taal. Je kunt in het Maltees, naast Arabische wortels, Engelse, Italiaanse en Franse invloeden bespeuren. Alhoewel zowel Maltees als Engels in de Grondwet als officiële talen zijn vermeld, wordt er voornamelijk Maltees in het dagelijks leven en tijdens officiële nationale aangelegenheden gesproken. De Maltezen zijn echter bijzonder trots op hun tweetalige nationaliteit.

De Diaspora: Je treft Maltese gemeenschappen aan in alle hoeken van de wereld; de hoogste concentraties zijn te vinden in Australië, het Verenigde Koninkrijk, Canada en de Verenigde Staten. Het aantal Maltezen dat op zoek was naar betere economische omstandigheden in het buitenland nam beduidend af na de Onafhankelijkheid in 1964. Nadat Malta toetrad tot de Europese Unie in 2004 emigreerden opnieuw een groot aantal Maltezen naar landen binnen de Europese Unie. Maltese emigranten zijn dol op hun gewoonten en hun taal en velen keren na decennia weer terug naar hun vaderland.

Politiek: De Maltezen zijn een gepassioneerd volk - of het nu gaat om een ceremonie rond een plaatselijke beschermheilige in het dorp, een festa, of om het toejuichen van de plaatselijke voetbalclub, niets gebeurt zonder een overweldigend enthousiasme. Deze passie vind je vandaag de dag ook terug bij een andere Maltese obsessie - politiek. Misschien komt het door het feit dat het eiland slechts sinds korte tijd onafhankelijkheid is, maar in het politieke landschap heerst nog steeds veel polemiek. Aanhangers van de winnende partij vieren uitbundig een verkiezingsoverwinning. Ondanks het enthousiasme rond politiek vinden er vrijwel nooit gewelddadige incidenten plaats en het politieke landschap is relatief stabiel, vooral in vergelijking met Mediterrane buurlanden zoals Italië en Griekenland.

 

1